Het kunstwerk “In between” is bedacht, ontworpen en gerealiseerd in het kader van een kunstintegratieproject. Het begrip integratie impliceert bij voorkeur twee benaderingen; er is enerzijds de fysieke,  ruimtelijke integratie en anderzijds de conceptuele, inhoudelijke integratie. Beide zijn evenwaardig en onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Zorggroep Multiversum zet zich in voor kwetsbare personen in de maatschappij. Deze mensen worden intens begeleid en ondersteund in het leren omgaan met hun psychische kwetsbaarheid.

Deze beknopte omschrijving van waar Multiversum voor staat vormde het startpunt voor de ontwikkeling van het kunstwerk. Elke bewoner, elke patiënt heeft een eigen verhaal, een eigen traject. Elk van hen legt een zeer individuele weg af. Periodes waarin het relatief goed gaat wisselen af met moeilijke momenten en geregeld moeten er keuzes gemaakt worden.

De idee om een sculpturaal traject te ontwerpen werd al snel duidelijk. Een fysieke weg als metafoor voor het leven. De locatie waar het kunstwerk diende geplaatst te worden is eerder smal en langwerpig. Een ideale plek om dit concept vorm te geven.

Een vormelijke analyse van een willekeurige wegenkaart resulteerde in het bekomen van 3 modules: een rechte lijn, een gebogen lijn en een lijn die zich in tweeën splitst. Een repetitieve herhaling van deze drie modules laat toe om eender welk traject te configureren. Door met  de onderlinge samenstelling van dezelfde modules te variëren krijg je verschillende constellaties. Voorstudies, maquettes en werktekeningen zorgden ervoor dat er zich binnen de voorziene ruimte een driedimensionale vorm ontvouwt met een afwisseling van rustige, eenvoudige en dynamische, complexe fragmenten. De vorm ontspringt in een plat vlak en verdwijnt er ook opnieuw in. Dit suggereert een ontstaan en een verderzetting die we niet kennen, niet kunnen waarnemen.

De titel van het werk is “In between”. Ertussen, tussenin, … begrippen die zowel verwijzen naar een fysieke als naar een mentale conditie. Om niet al te eenduidig en te narratief te willen zijn blijft de titel suggestief. De kijker kan er zijn of haar individuele betekenis aan geven.

(Materiaal: Cortenstaal. Realisatie ‘Moker’/ www.moker.be)